+0 به یه ن
آذربایجان و الهام‌علی‌اف باید توضیح روشنی در خصوص موضع اعلامی پس از دیدار وزیر دفاع ترکیه از باکو ارائه دهند و مخاطب خود را مشخص کنند و یا هرگونه رخداد ناشی از توافق اخیر قرهباغ که مؤلفه‌های ژئوپلتیک را تغییر داده یا پای بازیگران مشکوک یا فرامنطقه‌ای را به قفقاز بازکند، به عنوان خط قرمز امنیت ملی و مرز واکنش عملی ایران اعلام شود. این تحرک فوری در بالاترین سطح امنیتی کشور باید با سرعت به اجرا درآید و اخراج تروریست‌ها به طور کامل از این منطقه و حفظ شاخص‌های ثبات امنیتی و تهی‌کردن هرگونه ظرفیت برای بازیگران فرامنطقه‌ای مشکوک نتیجه آن باشد.
هادی محمدی
جنگ قرهباغ اگرچه یک مقدمه تاریخی داشته، ولی بازیگران مختلف، در این بحران از منظر تولید فرصت برای ارتقای مزیت‌های خود و فرصت‌های راهبردی در ژئوپلتیک ورود کرده و نقش‌آفرینی می‌کنند. دولت آذربایجان از یک حق قانونی برای بازگرداندن حاکمیت به قرهباغ برخوردار است، ولی رفتاری غیرعادی برای کسب حاکمیت سرزمینی از خود نشان داده و به دلایل ویژه‌ای، جغرافیای خود را به عرصه‌های تهدیدکننده برای ایران و محیط حساس قفقاز تبدیل کرده و از واکنش‌های دوستانه ایران نیز عبرت نگرفته است. حضور رژیم‌صهیونیستی با اینکه با پوشش‌های مناسبات دوجانبه توجیه شده، ولی عملاً به میدانی برای اقدامات عملی ضدایرانی و ترور و تخریب تبدیل شده است. صهیونیست‌ها نفت آذربایجان را گران‌تر می‌خرند و سلاح‌های خود را به آذربایجان ارزان‌تر می‌فروشند تا از نفوذ ژئوپلتیک و جغرافیای آذربایجان برای اهداف راهبردی بهره‌مند شوند و مقامات آذری از کنار تهدیدات ضدایرانی حضور صهیونیست‌ها به سادگی عبور کرده‌اند. جنگ اخیر قرهباغ نیز با تحریک مرموز از سوی ترکیه شکل گرفته و با پنهان شدن پشت مسئله قرهباغ و حضور نظامی در آذربایجان، اهداف پان‌ترکیستی را به موازات اهداف راهبردی و ضدایرانی و منطبق با برنامه‌های انگلیسی و امریکایی در قفقاز تدارک می‌کنند و اولین نشانه‌های آن، تبدیل وضعیت امروز به حضور نظامی پایگاهی برای ترکیه و سپس ناتو است. وقاحت رسانه‌های ترکیه و نزدیک به حزب حاکم که تصریح دارند، گام بعدی آن‌ها در تبریز است،بخشی از رویکرد‌های قفقازی ترکیه را برملا می‌کند. این در حالی است که قبل از هر بازیگر دیگر، ایران و روسیه، حق دارند در مورد قفقاز و قره باغ و بحران آن واکنش و مداخله داشته باشند. طرح اردوغان به پوتین برای کریدورسازی ارتباطی بین نخجوان و آذربایجان و کریدور مناطق ارمنی قرهباغ با ارمنستان، قبل از اینکه یک ایده طبیعی آذری باشد، با اهداف مشکوک و تهدیدکننده منافع ملی ایران مرتبط است که نوعی محاصره ژئوپلتیکی علیه ایران را دنبال کرده، از ظرفیت‌های گوناگون ایران در این منطقه ممانعت به عمل می‌آورد. طرح روسی توقف جنگ که از دوشنبه شب بین روسیه، آذربایجان و ارمنستان به امضا رسید، دارای نکاتی است که باید برای ایران روشن شود و پازل امنیتی آن گویا باشد. همانگونه که در قبال حضور تروریست‌های داعشی و نفوذ صهیونیستی و مداخله‌گری مشکوک ترکیه باید حساس باشیم، روند‌های تولیدی از این توافق نیز دارای پیامد‌های جدی برای جمهوری اسلامی است که نیازمند تحرکی متفاوت از سفر‌های دیپلماتیک است که دبیر شورای امنیت ملی یا دیگر مقامات در این تراز باید به سرعت با مقامات مسکو و آذربایجان و ارمنستان گفتگو‌های جدی داشته باشند.
آذربایجان و الهام‌علی‌اف باید توضیح روشنی در خصوص موضع اعلامی پس از دیدار وزیر دفاع ترکیه از باکو ارائه دهند و مخاطب خود را مشخص کنند و یا هرگونه رخداد ناشی از توافق اخیر قرهباغ که مؤلفه‌های ژئوپلتیک را تغییر داده یا پای بازیگران مشکوک یا فرامنطقه‌ای را به قفقاز بازکند، به عنوان خط قرمز امنیت ملی و مرز واکنش عملی ایران اعلام شود. این تحرک فوری در بالاترین سطح امنیتی کشور باید با سرعت به اجرا درآید و اخراج تروریست‌ها به طور کامل از این منطقه و حفظ شاخص‌های ثبات امنیتی و تهی‌کردن هرگونه ظرفیت برای بازیگران فرامنطقه‌ای مشکوک نتیجه آن باشد.
